در شهر قم از دیر بازتولید نخ دست ریس و تولید پوشاک به صورت دست دوز و سنتی رواج داشته است. حدود 170 سال پیش زمانی که مظفرالدین شاه قاجار پس از بازگشت از فرنگ، برای اولین بار چرخ خیاطی را به تهران آورد، مدتها طول کشید تا ابتدا درتهران و سپس در سراسر کشور، خیاطها به مرور به استفاده ازچرخ خیاطی روی آوردند. سابقه تولید و توزیع پوشاک در استان قم به صورت فعلی و نیمه صنعتی به بیش از صدسال پیش بر می گردد.
شهرستان قم درسال 1375 شمسی، با مصوبه مجلس شورای اسلامی از استان تهران جدا شده و تبدیل به یک استان مستقل با مرکزیت شهر قم گردید و این نقطه تحول جغرافیایی را می توان نقطه آغاز تحولات تدریجی در روابط اقتصادی و اجتماعی شهر قم با سایر استانها و به ویژه استانهای همجوار دانست.
با تبدیل شدن شهرستان قم به یک استان مستقل استان قم به تدریج روند افزایش مهاجرت و به تبع آن افزایش جمعیت، افزایش تقاضا برای پوشاک مختلف را به دنبال داشت. جمعیت استان قم در سال 1375 به میزان 853.044 نفر و درسال 1385 به میزان 1.046.737 نفر و درسال 1395 به میزان1.292.283 نفر بوده است، که در مجموع یک افزایش حدود 50 درصدی در جمعیت استان قم راطی 20 سال شاهد بوده ایم. همچنین بر اساس آمار موجود موازنه مهاجرتی استان قم طی این سالها مثبت و از استانهای مهاجر پذیر بوده است.(1) از طرفی قم شهر مذهبی و زائرپذیر می باشد و بنابراین می توان پوشاک قم را به عنوان یکی از اقلام سوغات درون مرزی و برون مرزی دانست.
شکل گیری بنگاههای متمرکز در برخی از نقاط شهر قم -به عبارت دیگر ایجاد زون درون شهری پوشاک- را می توان از نقاط عطف خوشه پوشاک قم بر شمرد. یکی از این مناطق کوچه آهنی واقع در ابتدای خیابان شهید محلانی می باشد که قدمتی حدود 30 ساله دارد. اکثرا بنگاههای این منطقه تولیدی – توزیعی هستند و در واقع هم نیاز مصرف کننده نهائی را با قیمت مناسب تامین می کنند و از سو ی دیگر توزیع پوشاک در سطح استان و یا حتی خارج از استان را برعهده دارند. شکل گیری بنگاههای تولیدی- توزیعی متمرکز در خیابان زنگارکی در سال 1392 نیز در همین راستا و با الگو برداری از سیستم توزیع و فروش کوچه آهنی و در منطقه نیروگاه قم بوده است. این نوع تمرکز بنگاهها منجر به افزایش رقابت پذیری در بین بنگاههای تولیدی و توزیعی استان قم شده است.
(1) درگاه ملی آمار ایران